Γράφει ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς
Ἐκεῖνον τὸν Ἀπρίλιο… (Ἡ ἅλωση τοῦ 1204)
Ἂν ἡ 29η Μαΐου εἶναι ἡμέρα πένθους γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, διότι φέρνει στὴ μνήμη μας τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς τὸ 1453, ἄλλο τόσο ἀποφρὰς εἶναι γιὰ τὸ Γένος μας καὶ ἡ 12η/13η Ἀπριλίου, διότι κατ᾿ αὐτὴν ἔπεσε ἡ Πόλη τὸ 1204 στοὺς Φράγκους. Τὸ δεύτερο γεγονὸς δὲν ὑστερεῖ καθόλου σὲ σημασία καὶ συνέπειες ἔναντι τοῦ πρώτου. Αὐτὴ εἶναι σήμερα ἡ κοινὴ διαπίστωση τῆς ἱστορικῆς ἔρευνας. Ἀπὸ τὸ 1204 ἡ Πόλη, καὶ σύνολη ἡ Αὐτοκρατορία τῆς Νέας Ῥώμης, δὲν μπόρεσε νὰ ξαναβρεῖ τὴν πρώτη της δύναμη. Τὸ φραγκικὸ χτύπημα ἐναντίον της ἦταν τόσο δυνατό, ποὺ ἔκτοτε ἡ Κωνσταντινούπολη ἦταν «μία πόλη καταδικασμένη νὰ χαθεῖ» (Ἑλ. Ἀρβελέρ). Ἀξίζει, συνεπῶς, μία θεώρηση τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἔστω καὶ στὰ περιορισμένα ὅρια ἑνὸς ἄρθρου.
Στὶς 12/13 Ἀπριλίου 1204, ἔπειτα ἀπὸ μία πεισματικὴ καὶ μακρόχρονη πολιορκία, κατελάμβαναν οἱ Φραγκολατίνοι Σταυροφόροι τὴν Κωνσταντινούπολη. Ἡ χριστιανικὴ αὐτοκρατορία τῆς Ῥωμανίας/ Βυζαντίου ἔσβηνε κάτω ἀπὸ τὸ θανάσιμο πλῆγμα τῆς φραγκικῆς Δύσεως. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἦταν σημαντικότατο σὲ δύο κατευθύνσεις: α) ἐσωτερικά, διότι σφράγισε καθοριστικὰ τὴν περαιτέρω πορεία τῆς αὐτοκρατορίας, καὶ β) ἐξωτερικά, διότι καθόρισε ἐπίσης τελεσίδικα τὶς σχέσεις μὲ τὴν Δύση, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἀνερχόμενη δύναμη τῶν Ὀθωμανῶν. Ἡ τραγικὴ ἱστορικὴ ἐπιλογὴ τοῦ Ῥωμαίικου, ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὸν γνωστὸ ἐκεῖνο λόγο «κρεῖττον (…) φακιόλιον (…) Τούρκων ἢ (παρὰ) καλύπτρα λατινική», ὑποστασιώνεται στὰ 1204, ὅταν πλέον…. Συνέχεια
Tag Archives: Ελληνισμός
Αφανίζουν την Ελληνορθοδοξία στη Συρία!
«Σκοτώνουν ανθρώπους. Δεν τους ενδιαφέρουν οι ανθρώπινες ζωές». Με αυτά τα δραματικά λόγια περιγράφει την κατάσταση στη Συρία ο Μητροπολίτης Λουκάς, ο οποίος υπηρετεί στο Πατριαρχείο Αντιοχείας.
Ο Μητροπολίτης, σε συνέντευξή του, αποκαλύπτει τον διωγμό που υφίστανται οι Ελληνορθόδοι της περιοχής, από τότε που ξέσπασε η εξέγερση κατά του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
«Γιατί μισούν τους Έλληνες»
Ο Νίτσε εξηγεί τον ευρωπαϊκό ανθελληνισμό
Πιο επίκαιρος από ποτέ είναι ο Φρειδερίκος Νίτσε, αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς φιλοσόφους και συγκεκριμένα ένας από τους πρώτους «υπαρξιστές» φιλοσόφους. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15, ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.
Η στάση ορισμένων κύκλων στην Ευρώπη απέναντί μας σε συνδυασμό με τη δυσπιστία που υπάρχει γύρω από τους Έλληνες έχει προβληματίσει κατά καιρούς και τους πιο αυστηρούς κριτές μας.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΛΑΤΡΕΣ ΣΤΗΝ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ «Εσείς οι Έλληνες υποτιμάτε αυτό που έχετε»
Στην Ουρουγουάη συμβαίνει το παράδοξο φαινόμενο να υπάρχουν πάνω από 3.000 Έλληνες μετανάστες αλλά και διπλάσιος αριθμός Ουρουγουανών που μιλούν ελληνικά. Σε αυτή τη μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής οι πολίτες της δεν είναι απλά φιλέλληνες, είναι ελληνολάτρες.
Σε πρόσφατη έρευνα της Eurostat το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων ουρουγουανών απάντησε ότι πολιτιστικά ταυτίζονται με την Ευρώπη και στην δεύτερη ερώτηση για το ποιά χώρα από την Ευρώπη έρχεται πρώτη στο μυαλό τους, η πλειοψηφία απάντησε: Η Ελλάδα.
Τελευταῖο 24ωρο στὴν Διαβούλευση γιὰ τὴν Κυριακὴ Ἀργία. Ὄ ργιο διαγραφῆς δημοσιευμένων μηνυμάτων ἀπὸ τοὺς Συντονιστὲς τ ῆς Διαβούλευσης
Μᾶς ἐνημέρωσε τὸ ἰστολόγιο Ἀναβάσεις
Εἰκοσιτέσσερις ὧρες (21/12), ἀπομένουν γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν σχολίων τῆς Ἠλεκτρονικῆς Διαβούλευσης γιὰ τὴν Κυριακὴ Ἀργία, στό http://www.opengov.gr/ypoian.
Ὅσοι θὰ θέλαμε νὰ δηλώσουμε τὴν ἀντίθεσή μας θὰ πρέπει νὰ τὸ κάνουμε σήμερα 20/12 γιὰ νὰ ἔχουμε μία μικρὴ πιθανότητα νὰ δημοσιευτοῦν. Συνέχεια
Η νεοπαγανιστική αφροσύνη
«Όλες οι άλλες θρησκείες είναι ψεύτικες και μονάχα η δική μας Πίστη είναι αληθινή»
άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός .
Έχω παρατηρήσει ότι σε κάποια κείμενά μου- και ζητώ συγγνώμη για τον προσωπικό τόνο, αλλά κάποιες προκλήσεις απαιτούν απάντηση- στα οποία εκφράζω την ελλιπή, αλλά εδραία μου πίστη στο Χριστό και την κοσμοσωτήρια και Ελληνοσωτήρια Εκκλησία μας, πίστη και ευλάβεια που προσπαθώ, κατά το δυνατόν, να μεταλαμπαδεύσω και στους μαθητές μου, ορισμένοι σχολιαστές, συνήθως ανώνυμοι, εξεμέουν δηλητήρια και γράφουν ανόητα σχόλια.
Είναι οι λεγόμενοι δωδεκαθεϊστές, νεοπαγανιστές, οπαδοί της «πατρώας θρησκείας» και λοιπές ευτράπελες και γελοίες ονομασίες που επιλέγουν. Τα τελευταία δε χρόνια πληθαίνουν οι εκδόσεις «ιστορικών» βιβλίων στα οποία εκθειάζονται κυρίως ο Ιουλιανός ο Παραβάτης και ο ματαιόσπουδος φιλόσοφος του 15ου αιώνα, Γεώργιος Γεμιστός, ο οποίος έμεινε στην ιστορία με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, «Πλήθων». (Προφανώς το «Γεμιστός» το θεωρούσε παρακατιανό και επέλεξε το αρχαιοελληνικό συνώνυμο).
Συνέχεια
ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Ανακαλύφθηκαν ελληνικοί θησαυροί 2.000 ετών!
Οι κάτοικοι μιας αρχαίας ελληνικής αποικίας που βρίσκονταν υπό πολιορκία από τον ρωμαϊκό στρατό πριν από 2.000 χρόνια περίπου έθαψαν δύο θησαυρούς στην ακρόπολη– οι θησαυροί αυτοί ανακαλύφθηκαν πρόσφατα από αρχαιολόγους.
Περισσότερα από 200 νομίσματα, κυρίως χάλκινα, βρέθηκαν μαζί με«διάφορα χρυσά, αργυρά και χάλκινα κοσμήματα και γυάλινα αγγεία»μέσα σε αρχαίο φρούριο εντός του οικισμούArtezian στην Crimeaτης Ουκρανίας, σύμφωνα με την δημοσίευση των ερευνητών στην πρόσφατη έκδοση του περιοδικού AncientCivilizations from Scythia to Siberia.
Συνέχεια
Όποιος μπορεί να πεί την Αλήθεια και δεν το κάνει, θα κατακριθεί από τον Θεό. – Δείτε ένα συγκλονιστικό άρθρο περί Ελληνισμού και Ορθοδοξίας.
«Ο Έλλην είναι πλασμένος φιλόσοφος, είναι και πλασμένος Χριστιανός, είναι πλασμένος να γνωρίζει την Αλήθεια και να την διαδίδει εις τα άλλα Έθνη. Ναι ο Έλλην εγεννήθη κατά την Θεία Πρόνοια διδάσκαλος της ανθρωπότητας.
Τα εξουσιαστικά ιερατεία που υπογείως κινούν τα νήματα του κόσμου και κατευθύνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την Γνώση προσπαθούν εδώ και πολλούς αιώνες, πλαστογραφώντας τιςπηγές ή αποκρύπτωντας τες, να φέρουν σε σύγκρουση τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό. Ξέρουν ότι η «σύνδεση» αυτών των δυό δυνάμεων είναι
το ισχυρότερο εμπόδιο για την υλοποίηση των υποχθόνιων σχεδίων τους…
Ξέρουν ότι αν οι Λαοί «γαντζωθούν» πάνω σε αυτά θα είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να εφαρμόσουν την ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!
Αυτός είναι ο λόγος που αποκρύπτονται οι Προφητείες των Αρχαίων Ελλήνων οι οποίες μιλούν ξεκάθαρα για την έλευση του Χριστού.
Προσπαθούν να παρουσιάσουν τον Χριστιανισμό ω
ς εβραιογενή θρησκεία και όλους τους Αρχαίους Έλληνες ως ειδωλολάτρες…
Ωστόσο έχουν διασωθεί κείμενα που αποδυκνείουν ακριβώς το αντίθετο.
Στην Πολιτεία του Πλάτωνα (Β,V,362) -βιβλίο που το σύστημα το αποδέχεται- περιέχεται μια προφητεία ισάξια με αυτές των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης:
(316 c)…γυμνωτέος δὴ πάντων πλὴν δικαιοσύνης καὶ ποιητέος ἐναντίως διακείμενος τῷ
προτέρῳ· μηδὲν γὰρ ἀδικῶν δόξαν ἐχέτω τὴν μεγίστην ἀδικίας, ἵνα ᾖ βεβασανισμένος εἰς δικαιοσύνην τῷ μὴ τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς γιγνομένων, ἀλλὰ ἴτω ἀμετάστατος μέχρι [d.] θανάτου, δοκῶν μὲν
εἶναι ἄδικος διὰ βίου, ὢν δὲ δίκαιος,…..
….(361e) οὕτω διακείμενος ὁ δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδή[362a]σεται, ἐκκαυθήσεται τὠφθαλμώ, τελευτῶν πάντα κακὰ παθὼν ἀνασχινδυλευθήσεται καὶ γνώσεται ὅτι οὐκ εἶναι δίκαιον ἀλλὰ δοκεῖν δεῖ ἐθέλειν….
…Θα απογυμνωθεί απ΄όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι φτιάχθηκε αντίθετος στην εως τότε συμπεριφορά. Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας…
….αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείται άδικος για όλη του τη ζωή. Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί, θα ανάψουν τα μάτια του… και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθί πάνω σε πάσσαλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο, αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει…
Στο έργο «Προμηθεύς Δεσμωτής» του Αισχύλου, ο Προμηθέας όντας φυλακισμένος στον Καύκασο προλέγει ότι ο λυτρωτής του θα γεννηθεί από την Παρθένο Ιώ και τον Θεό (στ.772,834,848)… Θα είναι δηλαδή, υιός Θεού και υιός Παρθένου. Αυτός ο Θεάνθρωπος θα καταλύσει την εξουσία των παλαιών Θεών και θα αφανίσει αυτούς και την δύναμη τους (908,920).
Ο Ερμής τότε σταλμένος από τον Δία προαναγγέλει στον Προμηθέα τα εξής:
«Τοιούδε μόχθου τέρμα μή τί προσδόκα πρίν άν Θεός τις διάδοχος τών σών πόνων φανη, θελήση τ΄είς αναύγητον μλείν Άιδην κνέφαια τ΄αμφί Ταρτάρου βάθη».
«Μην περίμένεις να λυτρωθείς από τους πόνους προτού Θεός πάρει τα πάθια τα δικά σου πάνω του και με την θέλησή του κατέβει στον Άδη τον ανήλιαγο, στους άφεγγους του Ταρτάρου βυθούς…» (στ 1041,1043).
Ο Σωκράτης στην απολογία του αναφέρει τα ακόλουθα:
«Θα μείνετε κοιμισμένοι σε όλη σας τη ζωή εάν δεν σας λυπηθεί ο Θεός να σας στείλει κάποιον άλλον» (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους 18 {31α}).
Στο Άγιο Όρος υπάρχουν χειρόγραφα που διασώζουν τις προφητείς της Σίβυλλας – της ιέρειας του Απόλλωνα- για την έλευση του Χριστού.
π.χ. σε χειρόγραφο με την ονομασία «Υπόμνημα εις τον Άγιον Απόστολον Φίλιππον» που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρείου αναφέρονται τα εξής:
«Ύστερα από πολύ καιρό θα φθάσει κάποιος εις αυτήν την πολυδιηρημένην γην και θα γεννηθεί με σάρκαν αμόλυντον. Με ανεξάντλητα όρια, ως Θεότητα θα λυτρώσει τον άνθρωπον από την φθοράν των ανιάτων παθών… και θα φθονήσει άπιστος λαός
και θα κρεμασθεί ψηλά ως κατάδικος εις θάνατον. Όλα αυτά θα τα υοφέρει με πραότητα…»
Στο ίδιο χειρόγραφο αναφέρεται μια ανατριχιαστική προφητεία για την Θεανθρώπινη φύση του Χριστού, για το εκούσιο πάθος Του, αλλά και για την Ανάστασή Του:
«Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ο οποίος είανι φώς τριλαμπές. Αυτός είναι ο παθών Θεός, χωρίς να πάθει τίποτε η Θεότης Του, διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος. Αυτός είανι συγχρόνως Θεός και άνθρωπος που υποφέρει από τους θνητούς τα πάντα… δηλαδή τον σταυρό, την ύβριν, την ταφή. Αυτός κάποτε από τα μάτια Του έχυσε δάκρυα θερμά. Αυτός πέντε χιιάδες χόρτασε με πέντε άρτους, κάτι που ήθελε δύναμη Θεϊκή…»
«Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος εσταυρώθει εις το ξύλον, ο οποίος εξέπνευσε, ο οποίος εκ του τάφου ανήλθεν εις τον ουρανόν.»
Οι παραπάνω προφητείες αναφέρονται και σε άλα χειρόγραφα που βρίσκονται σε άλλες Μονές του Αγίου Όρους ή αλλού. (π.χ. Μονή Σινά). Παρατίθενται ακόμη σε σύγχρονο βιβλίο, στον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας» του Αρχιμανδρίτη Βίκτωρος Ματθαίου.
Και για αυτούς που ίσως αμφισβητήσουν ότι τα παραπάνω ειπώθηκαν πράγματι από την Σίβυλλα και ισχυριστούν ότι είναι επινοήσεις κάποιων Χριστιανών Μοναχών… αρκεί το εξής αδιαμφισβήτητο γεγονός:
Από διάφορες πηγές έχει διασταυρωθεί πως τις προφητείες αυτές αλλά και άλλες -είτε της Σίβυλλας είτε άλλων σοφών Ελλήνων- χρησιμοποίησε η Αγία Αικατερίνη.
Συγκεκριμένα, το 305 η Αγία Αικατερίνη η Αλεξανδρινή έλεγχε τον αυτοκράτορα Μαξιμίνο για την ειδωλολατρική του πολιτική. Ο τελευταίος συγκέντρωσε τότε του
ς σοφότερους ειδωλολάτρες της αυτοκρατορίας για να την μεταπείσουν και να την κάνουν παγανίστρια. Στον διάλογο που ακολούθησε, αυτή η, πάνσοφη και σπουδαγμένη στην Ελληνική παιδεία, γυναίκα στην προσπάθειά της να αποδείξει ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Θεός ανέφερε -μεταξύ άλλων- και τις προφητείες της Σίβυλλας. Και για να προληφθεί η κάθε απερίσκεπτη «σκέψη», δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να έπλασε αυτές τις προφητείες η ίδια η Αγία για τους εξής βασικότατους λόγους… Δεν θα μπορούσε να πεί ένα τόσο μεγάλο ψέμα σχετικά με την ιέρεια του
Απόλλωνα μπροστά στους σοφότερους εκπροσώπους της αρχαίας θρησκείας διότι αμέσως όλοι θα διαπίστωναν το ψέμα της. Όμως όχι μόνο κανείς δεν την κατηγόρησε για αναλήθειες, αλλά αντιθέτως οι σοφοί ειδωλολάτρες παραδέχθηκαν την λεκτικλή τους ήττα και όλοι αμέσως ασπάστηκαν με την θέλησή τους τον Χριστιανισμό με αποτέλεσμα ο αυτοκράτορας να τους θανατώσει.
Σε άλλο χειρόγραφο που βρίσκεται στην Αγιορέιτικη Μονή Διονυσίου, αναφέρεται άλλη μια προφητεία της Σίβυλλας:
«Σας προφητεύω έναν τρισυπόστατο Θεό στα ύψη εκτεινόμενο του οποίου ο αιώνιος Λόγος σε ανυποψίαστο κόρη θα κυοφορηθεί, όπως ακριβώς το φέρον φωτιά τόξο, το μέσον του κόσμου διαπερνώντας… Όλο τον κόσμο αφού επαναφέρει στην ζωή, και στον Πατέρα θα τον προσφέρει σαν δώρο. Μαρία θα είναι το όνομα Αυτής.»
Ο μεγάλος εκκλησιαστικός συγγραφέας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (2ος αιώνας Μ.Χ.) στο έργο του «Στρωματείς (5,13)» δηλώνει απερίφραστα:
«Ούκ οίμαι υπό Ελλήνων σαφέστερον προσμαρτυρήσεσθαι τον Σωτήρα ημών.» δηλαδή «Δεν είναι δυνατόν, νομίζω, να προαναγγελθεί σαφέστερα από τους Έλληνες ο Σωτήρας μας.»
Και μόνο αυτές οι λίγες προφητείες που αναφέρθηκαν (σε σχέση με το πλήθος που υπάρχει αλλά βρίσκεται κρυμμένο εδώ και αιώνες) αρκούν να καταρρίψουν την γελοιότητα εκείνη που δυστυχώς παρασέρνει πολλούς και που ψευδώς κυρρήτει ότι ο Χριστιανισμός είναι ένα εβραϊκό κατασκεύασμα, όλοι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ειδωλολάτρες και πως ο Χριστιανισμός και ο Ελληνισμός είναι δυό εντελώς αντικρουόμενοι κόσμοι.
Για να τελειώνουν τα ψέματα, ο Χριστιανισμός δεν είναι εβραιογενής θρησκεία. Δεν είναι κατασκεύασμα των Εβραίων αλλά ούτε κανενός άλλου λαού. Είναι η αληθινή Θρησκεία που αποκαλύπτεται ανεξαιρέτως σε όλους τους λαούς της γής. Το ότι αποκαλύφθηκε πρώτα στους Εβραίους δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι είναι εβραιογενής θρησκεία. Άλλωστε λίγες δεκαετίες μετά την Ανάληψη του Χριστού, ο Χριστιανισμός πέρασε στα χέρια των Ελλήνων και άρχισε να απομακρύνεται από τα εβραϊκά στεγανά για να απλωθεί σε όλη τη Γή.
Από την άλλη βλέπουμε ότι οι σοφοί Έλληνες της αρχαιότητας όχι μόνο πίστευαν στον έναν Θεό αλλά μίλησαν κιόλας για τη Τριαδικότητα Του, για την διττή φύση του Χριστού, για την Σταύρωση και την Ανάστασή Του.
Όλα τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά, σε χέρια Ελλήνων πέρασε από την πρώτη στιγμή η Εκκλησία, Έλληνες Πατέρες διατύπωσαν τις αιώνιες Αλήθειες. Στο αίμα χιλιάδων Ελλήνων μαρτύρων στερεώθηκε τους πρώτους αιώνες η Εκκλησία, Έλληνες Αυτοκράτορες (ΚΥΡΙΕ ΠΑΓΚΑΛΕ) και κληρικοί ανέλαβαν επί Βυζαντίουτην διάδοσή του Ευαγγελίου και τον εκχριστιανισμό των ως τότε βάρβαρων λαών.
Επομένως όχι μόνο δεν συγκρούονται ο Χριστιανισμός και ο Ελληνισμός αλλά αντιθέτως συνδέονται τόσο στενά, σε σημείο ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως να γράψει στο έργο του «Περί της Ελληνικής φιλοσοφίας ως προπαιδείας εις τον Χριστιανισμόν» τα εξής:
«Ο Έλλην είναι πλασμένος φιλόσοφος, είναι και πλασμένος Χριστιανός, είναι πλασμένος να γνωρίζει την Αλήθεια και να την διαδίδει εις τα άλλα Έθνη. Ναι ο Έλλην εγεννήθη κατά την Θεία Πρόνοια διδάσκαλος της ανθρωπότητας.
Αυτή είναι η αποστολή του, αυτό είναι το ξεχωριστό κάλεσμα μεταξύ των Εθνών. Από καταβολής κόσμου το Ελληνικόν Έθνος ήταν πλασμένο δια τον σκοπόν αυτόν. Ο Θεός διέπλασε το Ελληνικό Έθνος ως οφθαλμόν εις το σώμα της ανθρωπότητος.»
Οι αρχαιοελληνικές προφητείες αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Θεός. Πολλοί ανόητοι κατά καιρούς λένε πως οι Εβραϊκές προφητείες γράφτηκαν από Χριστιανούς μετά Χριστόν για να ισχυροποιήσουν την πίστη τους.
Ψέμα μεγάλο μιας και έχουν βρεθεί χειρόγραφα της Παλαιάς Διαθήκης γραμμένα στα Ελληνικά (από την μετάφραση των εβδομήκοντα) που χρονολογούνται τον 2ο με 1ο αιώνα πριν τον Χριστό.
Χωρίς αμφιβολία ο Χριστός είναι ο μόνος Θεός, η Ορθοδοξία είανι η Κιβωτός της Αλήθειας, και το Γένος των Ελλήνων επιφορτισμένο με το Ιερό χρέος να κρατά την δάδα της αληθινής Πίστης άσβεστη μέχρι τα έσχατα.
admin
Όποιος μπορεί να πεί την Αλήθεια και δεν το κάνει, θα κατακριθεί από τον Θεό.( Άγιος Ιουστίνος)
Έγώ είμί ό ών, ήν και ο έρχόμενος.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
«Το ορθόδοξο πνεύμα είναι να λέει και να καταχωρεί ο καθένας την γνώμη του όχι να μην μιλεί γιατί φοβάται ή να κολακεύει για να τα έχει καλά με τον αρχιεπίσκοπο ή με τον ηγούμενο» – π. Παΐσιος οΑγιορείτης, Τόμος Α.
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Πυκνώνουν τελευταία οι αναφορές για την προώθηση της νέας ηλεκτρονικής κάρτας ενώ ήδη στα πανεπιστήμια προχωρούν στην χορήγηση ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία επίσημη αντίδραση της ελληνικής εκκλησίας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το σημαντικό θέμα καθώς μια ολόκληρη κοινωνία βουλιάζει και διαλύεται. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα είναι μόνο μέρος του σχεδίου εξουδετέρωσης κάθε μορφής αυτεξο
υσίου και κάθε δυνατότητας αντίδρασης στην νεοταξική επέλαση. Έρχεται μεγάλη θύελλα, πραγματικός τυφώνας και κάνεις δεν ξέρει τι μας επιφυλάσσει ακόμα το μέλλον από εκείνους που μας οδήγησαν χωρίς καμία ουσιαστική αντίσταση εδώ που φτάσαμε.
Όταν πράγματι έχουν αρχίσει να κατεδαφίζουν ότι ακόμα έχει μείνει όρθιο, είναι σωστό ο πιστός να μένει αδιάφορος και να αποφεύγει εν ονόματι κάποιας ευλαβικότατος του, να πάρει θέση; Στο Βυζάντιο, μας αναφέρει ο Στήβεν Ρανσιμαν, αυτός ο κορυφαίας βυζαντινολόγος στο βιβλίο του Βυζαντινή Θεοκρατία, «Ο σεβασμός για την θεϊκή εξουσία του Αυτοκράτορα ή του Πατριάρχη δεν εμπόδιζε τους Βυζαντινύς να ξεσηκώνονται σε επανάσταση εναντίον ενός ανθρώπου που τον θωρούσαν ανάξιο για τέτοια θέση». Είναι αμέτρητοι οι ιεράρχες και οι ρασοφόροι που θυσιάστηκαν για τη ελευθερία της πίστεως μας τα ιδανικά της ελληνορθοδοξίας που δεν χρειάζεται να τους αναφέρουμε. Τους θυμούμαστε όμως με θλίψη καθώς αυτό το σωτήριο είδος φαίνεται πως έχει εκλείψει δραματικά στις μέρες μας. Κανείς δεν ζητάει να σηκωθούν τα φλάμπουρα της επανάστασης, αλλά η απάθεια στην επερχόμενη καταστροφή δεν αρμόζει σε Ορθ
όδοξους ιεράρχες. Εδώ ίσως θα πρέπει να θυμηθούμε αυτό που έγραψε το 1984, ο κορυφαίος ελληνορθόδοξος θεολόγος, Ιωάννης Ρωμανίδης, στο μεγαλειώδες έργο του, «Πατερική Θεολογία»: «Η εκκλησία όμως όταν αντιμετωπίζει ανέντιμο αγώνα εναντίον της είναι υποχρεωμένη να αμυνθεί». Αλλά πως θα αμυνθεί μια εκκλησία με μια ηγεσία που διστάζει και παρακολουθεί αδρανής κάνοντας δημόσιες σχέσεις ενώ το ποίμνιο καταρρέει και οι εκκλησίες ερημώνουν έλλειψη ιερέων; Μήπως έχουμε φτάσει στο σημείο που επισημανει πάλι ο πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης, «διότι η κρίση που νομίζω ότι περνά σήμερα η εκκλησία θα είναι και η τελευταία Της. Μετά δεν θα υπάρχει τίποτα όρθιο για να σαλευτεί και να υποστεί κρίση». Αν είναι έτσι τότε υπάρχουν και κάποιοι υπεύθυνοι για το πως φτάσαμε εδώ και οι υπεύθυνοι σίγουρα δεν είναι οι βομβαρδιζόμενοι πανταχόθεν πιστοί.
Πριν από λίγες μέρες δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές έφταναν από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα στον ιερό ναό τουΑγίου Δημήτριου Θεσσαλονίκης και περίμεναν στην ουρά μέχρι και τρεις ώρες για να προσκυνήσουν την εικόνα του «Άξιον Εστί». Σίγουρα αυτές οι εικόνες θα θορύβησαν όσους θέλουν την Ορθοδοξία να είναι μόνο ένα διακοσμητικό στοιχείο. Σήμερα το ποίμνιο και η εκκλησία είναι ο στόχος όλου αυτού του άθεου
εκσυγχρονιστικού και αντιχριστιανικού κατεστημένου που έχει οδηγήσει την χώρα στο χάος και την κοινωνία στην διάλυση. Η εκπαίδευση είναι ήδη στο στόχαστρο. Σε λίγα χρόνια μονό για ιστορικούς λόγους θα υπάρχει αναφορά στα σχολικά βιβλία για τη Ορθοδοξία. Τα παιδιά μας σε λίγα χρόνια θα αγνοούν ακόμα και το «Πάτερ Υμών» γιατί, όπως θα ισχυρίζονται οι ταγοί της απαξίωσης της θρησκείας μας, η δημόσια απαγγελία του θα προσβάλει την «ελευθερία» και τα ανθρώπινα δικαιώματα των μη χριστιανών. Οι εικόνες θα κατέβουν από τα δικαστή
ρια γιατί θα προσβάλλουν κάθε ένδικο που δεν πιστεύει και δεν θα θέλει να έχει πάνω από το κεφάλι του στην διάρκεια μιας δίκης τον Χριστό, ή την Παναγία με τον Χριστό. Οι καμπάνες θα θεωρηθούν σαν ενοχλητικά κατάλοιπα μιας οπισθοδρομικής εποχής και θα καταργηθούν. Ήδη γνωστός μητροπολίτης μητρόπολης της κεντρικής Ελλάδας, που είχε και εκπομπή στην κρατική τηλεόραση, έκανε συστάσεις στους ιερείς της μητρόπολης του να μην ενοχλούν με τις καμπάνες της ενορίας τους, τους… φιλήσυχους πολίτες που θέλουν να ξεκουράζονται τις Κυ
ριακές. Το ιερά ράσα θα πρέπει να μην εμφανίζοντας δημόσια, όπως γίνετε και στις άλλες κοσμικές και «σύγχρονες» χώρες, αλλά μόνο μέσα στην εκκλησία και μόνο κατά την διάρκεια της λειτουργίας. Οι ιερείς δεν θα πρέπει να ξεχωρίζουν εξωτερικά από τους άλλους πολίτες προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα, δηλαδή τα γένια τους θα πρέπει να είναι προσεγμένα, μόλις που θα φαίνονται για να είναι και… της μόδας. Φυσικά οι ενορίες θα εξοντωθούν οικονομικά καθώς κάθε οικονομική επιχορήγηση θα ελέγχετε και θα φορολογείται για να πηγαίνει το μεγλύτερο μέρος στην κρατική κλίκα. Ούτε λόγος φυσικά για αναμετάδοση της Θειας Λειτουργίας τις Κυριακές από τα κρατικά ΜΜΕ, ενώ θα απαγορεύεται κάθε παρουσία ιερέων στις δημόσιες τελετές και φυσικά δεν θα υπάρχουν αγιασμοί και δημόσια ιερά μνημόσυνα. Άλλωστε ο πολιτικός γάμος θα έχει και συνέχεια με την πολιτική κηδεία. Να μην μιλήσουμε τέλος για τις κάρτες και την ολοκληρωτική φακέλωση της προσωπικότητας μας με σκοπό την κατάργηση του αυτεξουσίου μας, δηλαδή του πιο ιερού δώρου του Παντοδύναμου προς τον άνθρωπο. Αλά το πιο θλιβερό θα είναι οι έρημοι ναοί καθώς δεν θα υπάρχουν πια ιερείς.
«Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχει η Ελλάδα μας κάνει κακό λένε πρέπει να την εξαφανίσουμε», μας λέει ο π.Παΐσιος που σήμερα κάποιοι προσπαθούν να τον γελοιοποιήσουν χάριν της λεγομένης «ελευθερίας του λόγου». Σίγουρα ο Γέρων Παΐσιος θα τους είχε συγχωρέσει αλλά δεν συγχωρεί την παθητικότητα στις προσβολές της οΟρθοδοξίας χάριν του «πολιτισμού της διαστροφής». «Αυτό όμως είναι ένα σημείο
της εποχής μας όπου την ομορφιά την πνευματική την θεωρούν ασχήμια», όπως πάλι μας λέει ο π. Παΐσιος. Ζούμε στην εποχή όπου το άρρωστο και το διεστραμμένο, το ψυχοφθόρο και το διεφθαρμένο προβάλλεται σαν το «προοδευτικό», «δημοκρατικό» και «εκσυγχρονιστικό». Βγάλαμε τους εαυτούς μας έξω από την κοινωνία και τώρα βλέπουμε να καταρρέουν τα πάντα να δυναμώνουν ακραίες και επικίνδυνες δυνάμεις και εμείς να είμαστε απλοί θεατές. Οχυρωθήκαμε από την κυριακάτικη προσέλευση μας στην ΘείαΛειτουργία και
αδιαφορήσαμε για τα πάντα. Η Ελλάδα μας καταρρέει και εμείς μοιάζουμε σαν το όστρακο που έχασε το περιεχόμενο του και φιγουράρει κούφιο σε δημόσιες σχέσεις με ένα διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο που έχει απαξιωθεί με τα εγκλήματα του. Γίναμε άραγε η δεύτερη Κωνσταντινούπολη πριν την άλωση, αλλά με διαφορετικά ιστορικά δεδομένα ; Γιατί σήμερα η «άλωση» δεν θα είναι άλωση αρχών και εξουσίας, αλλά άλωση εγκεφάλων και ψυχών. Θα μείνουμε έτσι απαθείς ; «Την εξουσία δεν την φοβάται όποιος κάνει το καλό αλλά ποιος κάνει το κακό» μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ένας ιεράρχης που πολέμησε την διαφθορά του κατεστημένου της εποχής του. Γι’αυτό άραγε βρισκόμαστε στο σημερινό μας χάλι ; Όμορφες εκκλησίες που σε λίγο καιρό θα μείνουν άδειες, φανταχτερά άμφια που σε λίγο καιρό θα ξεπουλιούνται για λίγα αργύρια. Ως που θα φτάσουμε ακόμα ;
Πρόσφατα κάποιος χαρισματικός ηγούμενος μιας πολύ γνωστής Ιεράς Μονής της Χαλκιδικής, σε μια συνομιλία μαζί του μου είπε ότι είχε απευθυνθεί στον τοπικό Δεσπότη και του είχε ζητήσει να οργανώσει μια δέηση σε όλες τις εκκλησίες της μητρόπολης για να προσευχηθεί το ποίμνιο για την πατρίδα που περνάει αυτή την ιστορική κρίση. Αντιμετώπισε την πλήρη αδιαφορία. Αλλά ε
κείνο που με συγκλόνισε ήταν αυτό που μου είπε όταν τον ρώτησα τι έχει να πει γιατί άρχισαν να φεύγουν ομαδικά οι νέοι μας στο εξωτερικό. Γύρισε και με κοίταξε με ύφος θλιμμένο και μου είπε το εξής που ειλικρινά με ανατρίχιασε : «Αυτό είναι ένα καινούργιο παιδομάζωμα». Γυρίσαμε δηλαδή πίσω στη εποχή του παιδομαζώματος. Αυτοί που φεύγουν θα χάσουν και την συνείδηση τους και σιγά σιγά θα αλλοτριωθούν όπως έγινε και με χιλιάδες άλλους και θα είναι κατ’ όνομα, (ή ακόμα και αυτό θα λείψει ; ) ορθόδοξοι.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι όλα αυτά έπρεπε να γίνουν γιατί κάπου είχαμε «ξεφύγει». Σωστό, αλλά μέχρις ενός σημείου και σίγουρα αυτό δεν μας απαλλάσσει από τις ευθύνες αντίστασης μας. Αλλιώς κανείς δεν θα είχε αγωνιστεί να μην πέσει το Βυζάντιο στους εχθρούς. Σήμερα οι «εχθροί» δεν κρατούν χατζάρια και γιαταγάνια, αλλά οθόνες, «δημοκρατικές διαδικασίες», δακρυγόνα και άφθονο «εκσυγχρονισμό». Εμάς τι μας απομέ νει;
Η υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, της Πατρίδας, αλλά και του ελληνικού συντάγματος, επαφίεται στην συνείδηση των πιστών αλλά και στην υπευθυνότητα των πνευματικών τους.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Βατάτζης καί ἡ Ἑλληνική συνείδησίς του
Κωνσταντίνου Χολέβα,Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος
Σέ πολλούς μελετητές προξενεῖ ἐντύπωση ἡ ὀνομασία «βασιλεύς Ρωμαίων», τήν ὁποία χρησιμοποιοῦσαν οἱ αὐτοκράτορες τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἡ ὁρολογία «Ρωμανία», τήν ὁποία συναντοῦμε σέ πολλά ἔγγραφα τῆς ἐποχῆς ὡς ὀνομασία τοῦ κράτους.
Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ ὀνομασία «Βυζαντινή Αὐτοκρατορία» εἶναι μεταγενέστερη καί δημιουργήθηκε τό 1562 ἀπό τόν Γερμανό ἱστορικό Ἱερώνυμο Βόλφ. Σήμερα τήν χρησιμοποιοῦμε, γιά νά γινόμαστε κατανοητοί στούς πολλούς. Ὅμως ἀπό σεβασμό πρός τίς ἱστορικές πηγές πρέπει νά ἐξηγοῦμε στούς νεωτέρους ὅτι οἱ ὅροι Ρωμαῖος καί Ρωμανία ἀναφέρονται στή Νέα Ρώμη–Κωνσταντινούπολη καί ὄχι στήν Παλαιά Ρώμη.
Ἄλλωστε στό βυζαντινό κράτος ἡ παιδεία βασιζόταν στόν Ὅμηρο καί οὐδέποτε ἐδιδάχθη τό λατινικό ἔπος τοῦ Βιργιλίου, ἡ Αἰ νειάδα, πού ἀναφέρεται στήν πρεσβυτέρα Ρώμη. Ἡ ἑλληνική συνείδηση ἦταν διαδεδομένη μεταξύ ἀρχόντων καί ἀρχομένων στό βυζαντινό κράτος ἰδίως μετά τόν 7ο αἰῶνα, ἄν καί τό κράτος ἦταν πολυεθνικό καί τό συνδετικό στοιχεῖο ἦταν ἡ Ὀρθοδοξία.
Ἀπό τά ὀνόματα Ρωμαῖος καί Ρωμανία προῆλθε καί ὁ ὅρος Ρωμηός, ὁ ὁποῖος στήν νεώτερη ἱστορία μας σημαίνειὑπό εὐρεῖα ἔννοια κάθε Ὀρθόδοξο καί ὑπό στενή<
span style=»font-family: ‘Segoe UI’, sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18px;»> ἔννοια τόν Ἕλληνα.<
/span>
Γιά νά ξεκαθαρίσουμε τό θέμα τῆς ἑλληνικῆς συνειδήσεως τῶν Βυζαντινῶν Αὐτοκρατόρων, ἰδιαιτέρως δέ κατά τούς τελευταίους αἰῶνες, καλόν εἶναι νά μελετήσουμε ἕνα ἐκπληκτικό κείμενο ἑλληνορθοδόξου ἀξιοπρεπείας καί πατριωτικῆς παρρησίας γραμμένο ἀπό τόν Αὐτοκράτορα τῆς Νικαίας Ἰωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη καί ἀπευθυνόμενο στόν Πάπα Νικόλαο Θ΄.
Ὅπως γνωρίζουμε μετά τήν Δ΄ Σταυροφορία καί τήν ἐπιβολή τῆς Λατινοκρατίας στόν χῶρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ (1204) ἡ αὐτοκρατορία τῆς Νικαίας μέ ἕδρα τή Νίκαια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὑπῆρξε ἕνα ἀπό τά ἐλεύθερα ἑλληνικά κράτη ἀπ᾽ ὅπου προῆλθε καί ἡ ἐκδίωξη τῶν Φράγκων ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη τό 1261.
Ὁ Ἰωάννης Βατάτζης βασίλευσε ἀπό τό 1222 ἕως τό 1254 διαδεχόμενος τόν πεθερό του Θεόδωρο Λάσκαρι, τόν ποιητή τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Ὁ Ἰωάννης Βατάτζης γεννήθηκε τό 1193 στό Διδυμότειχο τῆς Θράκης καί σήμερα τιμᾶται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου καί Ὀρεστιάδος ὡς τοπικός Ἅγιος (4 Νοεμβρίου, ἡμέρα τοῦ θανάτου του τό 1254). Λόγῳ τῆς βαθυτάτης πίστεώς του καί τῆς φιλανθρώπου καί ἐλεήμονος πολ
ιτείας του κατετάγη μετά τήν κοίμησή του στό ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὀνομάσθηκε Ἅγιος Ἰωάννης Βατάτζης ὁ Ἐλεήμων. Ὡς Αὐτοκράτωρ τῆς Νικαίας ὁ Ἰ. Βατάτζης ἐργάσθηκε γιά τήν ἀνακατάληψη τῶν ἑλληνικῶν ἐδαφῶν καί πολέμησε κατά τῶν Φράγκων Σταυροφόρων καί κατά τῶν Τούρκων τοῦ Ἰκονίου. Καλλιέργησε τήν μελέτη τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων, εἶχε δέ καί ὁ ἴδιος στερεά κλασσική παιδεία καί ἑλληνική συνείδηση.
Τό συγκλονιστικό κείμενο, τό ὁποῖο διαφωτίζει τήν ἑλληνική καί ὀρθόδοξη συνείδηση τῶν «Ρωμαίων βασιλέων»,διασώζει ὁ ἀείμνηστος καθηγητής τῆς Ἱστορίας&
nbsp;Ἀπόστολος Βακαλόπουλος (1) καί ἔχει τίτλο «Τοῦ ἀοιδίμου βασιλέωςκυροῦ Ἰωάννου τοῦ Δούκα πρός τόν τε (
γράφε ἴσως τόν τότε) Πάπαν Γρηγόριον». Ὁ Βακαλόπουλος γράφει στόν Πρόλογό του: «Ἡ παρατιθέμενη ἐπιστολή τοῦ Ἰωάννου Γ΄ Βατάτζη (1222–1254) πρός τόν πάπα Γρηγόριο Θ΄ (1227–1241) εἶναι πολύ χαρακτηριστική γιά τίς ἰδέες, πού ἐπικρατοῦν στούς βασιλεῖς τῆς Νίκαιας μετά τό 1204. Ἔντονη εἶναι ἡ ἑλληνολατρία καί ἡ ἐθνική ἑλληνική συνείδησή τους, πού βαθμιαῖα ταυτίζεται μέ τήν Ὀρθοδοξία… Ἐδῶ παρατηροῦμε καθαρά πὼς γεννιοῦνται καί δροῦν οἱ πολιτικές ἐκεῖνες ἀντιλήψεις, πού ἀποβλέπουν στήν ἀ
πελευθέρωση τῶν σκλαβωμένων ἑλληνικῶν χωρῶν, καί οἱ ὁποῖες προσαρμοσμένες ἐπιζοῦν ἐπί Τουρκοκρατίας μέσα σέ νέες συνθῆκες.
Καί τελικά πώς διαμορφώνουν τό περιεχόμενο τῆς λεγόμενης Μεγάλης Ἰδέας». Τό κείμενο ξεκινᾶ μέ τήν ἔκπληξη τοῦ Βατάτζη πῶς τόλμησε ὁ Πάπας νά τοῦ ζητήσει νά παύσει νά διεκδικεῖ τήν Κωνσταντινούπολη ἀπό τόν Φράγκο ἡγεμόνα , ὁ ὁποῖος τήν κατέχει ἀπό τό 1204. Γράφει μέ ἑλληνική ἀξιοπρέπεια καί διπλωματική εἰρωνεία ὁ Βατάτζης, ἀφοῦ προσδιορίσει στή ἀρχή ποιός εἶναι ὁ γράφων: «Ἰωάννης ἐν Χριστῷ τῷ
Θεῷ πιστός βασιλεύς καί αὐτοκράτωρ Ρωμαίων ὁ Δούκας τῷ ἁγιωτάτῳ πάπᾳ τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης Γρηγορίῳ σωτηρίας καί εὐχῶν αἴτησιν». Ἀποδίδουμε στήν νεοελληνική ὁρισμένα ἀπό τά κυριώτερα σημεῖα τῆς ἐπιστολῆς: «Ἐγώ ὡς βασιλεύς θεωρῶ ἄτοπα τά ὅσα μοῦ γράφεις καί δέν ἤθελα νά πιστεύσω ὅτι εἶναι δικό σου τό γράμμα, ἀλλά ἀποτέλεσμα τῆς ἀπελπισίας κάποιου, πού βρίσκεται κοντά σου, καί ὁ ὁποῖος ἔχει τήν ψυχή του γεμάτη κακότητα καί αὐθάδεια. Ἡ ἁγιότητά σου κοσμεῖται ἀπό φρόνηση καί διαφέρει ἀπό τούς πολλούς ὡς πρός τήν ωστή κρίση. Γι᾽ αὐτό δυσκολεύθηκα πολύ νά πιστεύσω ὅτι εἶναι δικό σου τό γράμμα, ἄν καί ἔχει σταλεῖ πρός ἐμέ».
Ἀξίζει νά θαυμάσουμε τήν ἔλλειψη δουλικότητος τοῦ Βατάτζη πρός τόν Πάπα, ἄν καί τήν ἐποχή ἐκείνη οἱ Ἕλληνες τῆς Νικαίας ἦσαν οἱ ἀδύναμοι καί ὁ Πάπας ἦταν ἡ ὑπερδύναμη τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν. Καί συνεχίζει ὁ Ἰωάννης Βατάτζης διατρανώνοντας τήν ἐθνική συνείδησή του: «Γράφεις στό γράμμα σου ὅτι στό δικό μας γένος τῶν Ἑλλήνων ἡ σοφία βασιλεύει…Ὅτι, λοιπόν, ἀπό τό δικό μας γένος ἄνθησε ἡ σοφία καί τά ἀγαθά της καί διεδόθησν στούς ἄλλους λαούς, αὐτό εἶναι ἀληθινό. Ἀλλά πῶς συμβαίνει νά ἀγνοεῖς, ἤ ἄν δέν τό ἀγνοεῖς πῶς καί τό ἀπεσιώπησες ὅτι μαζί μέ τήν βασιλεύουσα Πόλη καί ἡ βασιλεία σέ αὐτόν τόν κόσμο κληροδοτήθηκε στό δικό μας γένος ἀπό τόν Μέγα Κωνσταντῖνο, ὁ ὁποῖος ἐδέχθη τήν κλήση ἀπό τόν Χριστό καί κυβέρνησε μέ σεμνότητα καί τιμιότητα; Ὑπάρχει μήπως κανείς, πού ἀγνοεῖ ὅτι ἡ κληρονομιά τῆς δικῆς του διαδοχῆς (σ.σ. τοῦ Μ. Κωνσταντίνου) πέρασε στό δικό μας γένος καί ἐμεῖς εἴμαστε οἱ κληρονόμοι καί διάδοχοί του; Ἀπαιτεῖς νά μή ἀγνοοῦμε
τά προνόμιά σου. Καί ἐμεῖς ἔχουμε τήν ἀντίστοιχη ἀπαίτηση νά δεῖς καί νά ἀναγνωρίσεις τό δίκαιό μας ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐξουσία μας στό κράτος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τό ὁποῖ ο ἀρχίζει ἀπό τῶν χρόνων τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καί …ἔζησε ἐπί χίλια χρόνια, ὥστε ἔφθασε μέχρι καί τήν δική μας βασιλεία. Οἱ γενάρχες τῆς βασιλείας μου, ἀπό τίς οίκογένειες τῶν Δουκῶν καί τῶν Κομνηνῶν, γιά νά μή ἀναφέρω τοὺς ἄλλους, κατάγονται ἀπό ἑλληνικά γένη. Αὐτοί λοιπόν οἱ ὁμοεθνεῖς μου ἐπί πολλούς αἰῶνες κατεῖχαν τήν ἐξουσία στήν Κωνσταντ
ινούπολη. Καί αὐτούς ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καί οἱ προϊστάμενοί της τούς ἀποκαλοῦσαν Αὐτοκράτορες Ρωμαίων… Διαβεβαιοῦμε δέ τήν ἁγιότητά σου καί ὅλους τούς Χριστιανούς ὅτι οὐδέποτε θά παύσουμε νά ἀγωνιζόμαστε καί νά πολεμοῦμε κατά τῶν κατακτητῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως.Θά ἀσεβούσαμε καί πρός τούς νόμους τῆς φύσεως καί πρός τούς θεσμούς τῆς Πατρίδος καί πρός τούς τάφους τῶν πατέρων μας καί πρός τούς Ἱερούς Ναούς τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν ἀγωνιζόμασταν γι᾽ αὐτά μέ ὅλη μας τήν δύναμη… Ἔχουμε μαζί μας τόν δίκαιο Θεό, ὁ ὁποῖος β οηθεῖ τούς ἀδικουμένους καί ἀντιτάσσεται στούς ἀδικοῦν τας…».
Ἕνας «βασιλεύς Ρωμαίων», ὁ Ἰωάννης Βατάτζης μᾶς ἄφησε ἔνα ἐξαιρετικό γραπτό μνημεῖο ἑλληνορθόδοξης αὐτοσυνειδησίας. Τέτοια κείμενα ἀξίζει νά διδάσκουμε στούς νέους μας. Ἄς ἔχουμε τήν εὐλογία τοῦ εὐλαβοῦς Χριστιανοῦ καί πατριώτου Ἁγίου Ἰωάννου Γ΄Δούκα Βατάτζη (2).
Ὑποσημειώσεις
(1) Ἀπ. Βακαλοπούλου, Πηγές Ἱστορίας τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, Α´ τόμος, Θεσσαλονίκη 1965, σελ. 50–53. Τό κείμενο ἀνακάλυψε γιά πρώτη φο- ρά στήν Πάτμο στά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος ὁ ἱστορικός ἐρευνητής Ἀντώ- νιος Μηλιαράκης, ὁ ὁποῖος ἀσχολήθη- κε ἐπισταμένως μέ τήν Αὐτοκρατορία τῆς Νικαίας.
(2) Τό Συναξάρι τοῦ Βατάτζη ὡς Ἁγίου ἔχει συγγράψει ὁ ἍγιοςΝικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στόν δίτομο Συναξαριστή του. Ὁ ἴδιος συνέθεσε καί τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Βατάτζη. Στό Διδυμότειχο ὑπάρχει καινούργιος Ἱερός Ναός στό ὄνοματοῦ Ἁγίου Αὐτοκράτορος καί ἡ Ἱ. Μητρόπολις Διδυμοτείχου ὀργανώνει κάθε χρόνο τά «Βατάτζεια» μέ ἐπίκεντρο τήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου στίς 4 Νοεμβρίου
Όρθόδοξος Τύπος, 2/11/2012
Ελληνικά Νέα - Blog Ενημέρωσης και Σχολιασμού 